Wokół miasta Quebec

Ponieważ po południu i wieczorem dnia poprzedniego udało się zobaczyć wszystkie istotne atrakcje miasta Quebec, to w planowaniu kolejnego dnia mieliśmy mnóstwo swobody. Po przeliczeniu odległości, w pierwszej kolejności pojechaliśmy zobaczyć największy i podobnież najpiękniejszy w prowincji, wyższy od samej Niagary o 30m, wodospad Montmorency. Wodospad powstał w miejscu ujścia rzeki Montmorency do Rzeki Św. Wawrzyńca. Za wjazd na parking zapłaciliśmy 10CAD i była to jedyna opłata za odwiedzenie tego miejsca. Można skorzystać z wjazdu kolejką linową oraz np. wspinaczki via Ferrata, jednak my zdecydowaliśmy się na spacer schodami, chociaż most wiszący nad wodospadem, widziany z dolnej stacji kolejki linowej wydaje się czymś bardzo odległym i nieosiągalnym.

Po kilku chwilach,

zmoczeni delikatnie drobnymi kroplami wody, które unoszą się w powietrzu, znaleźliśmy się na moście wiszącym ponad wodospadem.

 

 

 

 

 

 

 

 

Po spacerze w dół wsiedliśmy do samochodu i pojechali nowoczesnym mostem, jedynym łączącym wyspę Ile d'Orleans z kontynentem.

Wyspa sama w sobie nie jest jakimś szczególnie pięknym miejscem, można na niej zobaczyć jak wygląda ciche, spokojne, prowincjonalne życie, z dala od zgiełku miasta, pośród plantacji truskawek.

 

 

 

 

 

 

 

Na jej południowym krańcu, natomiast, można zobaczyć interesującą panoramę Quebec City.

Z atrakcji tego dnia oraz z planów ramowych całego wyjazdu mieliśmy poznać nieco kulturę autochtonów, przed skolonizowaniem terenu przez Europejczyków. Nieco na północ od miasta Quebec znajduje się miejscowość Wendake, w której jest kilka społeczności kultywujących pamięć o Indianach - Huronach, którzy zamieszkiwali tereny wschodniej Kanady. Nasz wybór padł na ekspozycję Site Traditionnel Huron Onhoüa Chetek8e. Już samo miejsce bardzo zaskakuje - skansen zlokalizowany jest pośrodku wiejskiej strefy przemysłowej - pomiędzy serwisem ciągników rolniczych a składem drewna. Ponieważ nie chcieliśmy czekać prawie godzinę, na kolejną wycieczkę prowadzoną przez anglojęzycznego przewodnika, po opłaceniu biletów zaczęliśmy zwiedzać samodzielnie.

 

 

Zgodnie z planem - rozpoczęliśmy od wielkiej chaty, w której mogło spać nawet kilkanaście rodzin. 

 

 

 

 

 

Dalej przeszliśmy do miejsca kultu, gdzie podziwiać można różnego rodzaju totemy.

 

Przy okazji zostałam przywołana do porządku przez francuskojęzyczną przewodniczkę, bowiem wykonywałam zdjęcia w miejscu zabronionym - w chacie szamana.

 

 

 

 

Później zobaczyliśmy jak wykonywane były łodzie - canoe oraz w jaki sposób Indianie polowali. 

 

 

 

Oczywiście nazwa Indianie, jest trochę nie na miejscu, obowiązuje w Polsce, wynika z tego, jak nazwał mieszkańców kontynentu Krzysztof Kolumb, który sam w Indiach nie był. Kanadyjczycy używają wobec Indian określenia native nations, czyli narody tubylcze.

 

 

 

W sklepie pooglądaliśmy trochę pamiątek, jednak cena nie skusiła nas do nabycia czegokolwiek. Ponadto z kilku miejsc zostaliśmy przegonieni i z uczuciem pewnej goryczy, wobec wydanych prawie 40 dolarów za wstęp, oraz sporo czasu na dojazd odjechaliśmy...bynajmniej nie w stronę zachodzącego słońca - ale w kierunku południowym.

 

Po niecałej godzinie dotarliśmy ponownie do miasta Quebec, gdzie odwiedziliśmy ogromne akwarium. Przy kasie biletowej, pani upewniła się że na pewno chcemy wejść - atrakcja zamykana jest o 17:00, zatem mieliśmy tylko dwie godziny. Chwilka przeliczeń co jest bardziej opłacalne - bilet rodzinny, czy bilety indywidualne i jednak zdecydowaliśmy się na bilety pojedyncze za które zapłaciliśmy 48 dolarów. Pierwszym punktem zwiedzania jest fantastyczne i hipnotyzujące akwarium z meduzami.

 

 

 

 

Później dotknąć można płaszczkę.

 

W kolejnym pawilonie poznać można życie różnych zwierząt morskich a także przejść tunelem wodnym podziwiając żyjątka przepływające nad głową.

 

 

 

 

Ekspozycje na zewnątrz to foki, morsy z ogromnym Borysem na czele, a także niedźwiedzie polarne. Zdążyliśmy w ostatnim momencie na pokaz karmienia.

 

 

 

 

 

 

 

 

Wizyta w akwarium, mimo dość sporej ceny, była to świetna atrakcja dla całej naszej rodziny, aż do momentu gdy musieliśmy opuścić już zamykane zoo. Korzystając z wieczornego słońca, miast szybkiej autostrady do Trzech Rzek - Trois Rivieres, wybraliśmy obecnie lokalną drogę Chemin du Roy - Drogę Królewską.

Jest to pierwsza droga wytyczona pomiędzy miastem Quebec a Montrealem.

Ciągnie się wzdłuż Rzeki św. Wawrzyńca, co krok napotkać można piękne widoki oraz stare kościoły w niewielkich miasteczkach. Tuż po zmroku dotarliśmy do motelu Penn Mass, całkiem przyjemnego lokum na jedną noc, przed dalszą do Ottawy.